_________________________________________________________________________________
Αγάλματα της Λευτεριάς, μνημεία της Ανάγκης!
_____________________________________________________________
Τα ποιήματα δημοσιεύτηκαν στο ιστολόγιο όπως ακριβώς τα έστειλαν οι συμμετέχοντες
και αλφαβητικά, σύμφωνα με το ονοματεπώνυμό τους.
Η εκδήλωση θα γίνει στον πολυχώρο "ΑΙΤΙΟΝ" στα τέλη του Οκτώβρη, έπειτα από παράκληση πολλών ποιητών που διαμένουν στην Αττική και κοντά στο νομό Αττικής.
Θα ενημερωθείτε με ηλεκτρονικό μήνυμα. Ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας.
ΝΤΟΒΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ-ΙΩΑΝΝΙΝΑ
 |
| 100ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ-Σύνδεσμος στο facebook. |
Αγάλματα της Λευτεριάς, μνημεία της Ανάγκης!
Ξύπνησε στην Ελλάδα η Οργή,
των καρυάτιδων νεύματος ύψωση!
Η Στύγα κλαίει στον αντάρτη
ποταμό! Ω λαέ υπεράσπισε τ’ άσπιλα!
Τ’ άσπιλα βλέμματα των
πελταστών, Παρθενώνα φθορά αξημέρωτα!
Ακρόπολη δίχως ελγίνεια
θυμικά, ομοιάζει με δοχείο ατημέλητο!
Ύψωσε σκλάβε ξεχασμένες
θημωνιές και αστάχυα της λήθης στην Πέργαμο!
Το αίμα στ’ Οδυσσέα την
Ψυχή, προσπερνά του λωτού δηλητήριο!
Τέσσερις άνεμοι, μύριες
φωτιές και ταμπούρλα ηχούν στην πατρίδα μου!
Πατρίδα της κλεμμένης
Λευτεριάς που ξαστέρωσε η όψη απ’ την έξαψη!
Μπρος στην πηγή των θείων
κεραυνών, νάμα θλίψης που πλουτίζει τα μύχια!
Χρύσισε ο ήλιος με
ανταύγειες στις πληγές, των ειλώτων Παρθενώνες που χτίσανε!
Όχι στα ψέματα, στην
αρπαγή! Η Ιστορία είναι μία και ντρέπεται!
Αγάλματα αθώρητα που
προσδοκούν, στην Ιθάκη ξανά να γυρίσουνε!
Είναι τα «ατσαλένια» τα
γλυπτά, που Αστέρια του θάμβους φορέσανε!
Ω Παρθενώνα! Ο Αγώνας σε
ζητεί, για Ελλάδα τρανή κι ανεξάρτητη!
Μία Ελλάδα όπου ξέρει ν’ απαιτεί!
Τη θεσπέσια όψη του Σύμπαντος!
Λαοί του Κόσμου υψωθείτε με
κραυγές! Ν’ αντηχήσει η φωνή σας, στα πέρατα!
Στα πέρατα τ’ αγύρτη του
παππού, π’ οι ψυχές εκεί ξεκουράζονται!
Θυμός και λάβα, εκκλησίας
οι κλαγγές, π’ ο λαός σ’ αυτήν ανασταίνεται!
Ήρθε η ώρα κι άσπιλος ο
Αυγερινός θ’ αντικρίσει τα γλυπτά τα πολύτιμα!
Στου Παρθενώνα τις γαλάζιες
πινελιές, προσετέθη σημάδι ολοκλήρωσης!
Κείτεται ο Κόσμος, του
γελάει η πληγή, μ’ αναμνήσεις που ξυπνάν ατοπήματα!
Δόξας ο εκκεντρικός ο
Σειληνός, πλημμυρίζει το Μνημείο του Αθάνατου!
Ψυχή του ήλιου, μ’ Αθηνάς
την προσμονή και η Άπτερος στην Πόλη της γύρισε!
Τ’ αποκαΐδια ζωντανέψαν,
γίναν φως! Αναστάσιμη δέηση ο πόνος μας!
Δέηση της Αλήθειας στο
Θεό!
Ανάσταση!!!
_________________________________________________________________________________
Η συμμετοχή του Ντόβα Μιλτιάδη με το ποίημα "Ανάσταση" στη δράση
ΝΤΟΒΑΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ-ΙΩΑΝΝΙΝΑ