ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ-ΚΩΣΤΑΝΤΣΑ ΚΟΒΑΤΣΗ

Φωτογραφία: Andrea Bonetti
 

______________________________________

Έθαψαν την κόρη του ουρανόυ
κι όμως την βρήκε το φεγγάρι.
Αγάπησε, την φρόντισε, της έδειξε τον κόσμο,
ξέχασε μονάχα να της πεί:
<< μακριά να μένεις σαν δείς
μορφή ανθρώπου φώς μου,
γιατί είναι ο άνθρωπος αυτός
που κόβει και θερίζει
καρδιές απείραχτες, γλυκιές
μέχρι να τις μαυρίσει...>>.
Και κάπως έτσι, ήρθε ο άνθρωπος,
την μάγεψε, την άλλαξε, της έδωσε γαλήνη
και μόλις η κόρη αφέθηκε,
άνοιξε την καρδιά της,
ο άνθρωπος μέσα της τρύπωσε
και πήρε το χρυσάφι.
Χρυσάφι, που μόνο η κόρη του ουρανού
είχε να του προσφέρει
αξία που δεν ήξερε
πως η καρδιά της κρύβει.
Τότε το φεγγάρι λυπήθηκε
και μαύρισε τον κόσμο,
πέπλο σκότους έριξε στον ουρανό,
την κόρη του να κρύψει.
<< Μονάχα εγώ θα σε αγαπώ,
μόνο γώ θα σε βλέπω
κι ας κάνω μέρες και καιρό
και χρόνια να γυρίσω,
Έκλειψη θα σε φωνάζω
όταν τα μάτια σου θα θέλω να αντικρίσω >>.

_____________________________________

Το ποίημα έστειλε η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ-ΚΩΣΤΑΝΤΣΑ ΚΟΒΑΤΣΗ με email στην ηλεκτρονική διεύθυνση de.stijl.de.l.arte@gmail.com 

Το ιστολόγιο "ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ" δεν ευθύνεται για τυχόν λάθη.
Τα ποιήματα δημοσιεύονται όπως ακριβώς τα στέλνουν οι εκάστοτε ποιητές στην ηλεκτρονική διεύθυνση 
de.stijl.de.l.arte@gmail.com


Σας ευχαριστούμε.
 "ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΙΗΤΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ"  
#Έλληνεςποιητέςστοδιαδύκτιο


Ακολουθήστε τις οδηγίες εδώ: ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ