Στρατιές αγγέλων
στο προσκεφάλι μου
την αιώνια μάχη
δίνουν.
Ξάγρυπνος θεατής
σκοτάδι ανασαίνω*
Έρημος παντού.
Στο λαβύρινθο
ενός κοχυλιού
που όλα τα μυστικά
γνωρίζει κρύβομαι.*
Για ότι μου μηνάει
κλαίω...
... πως ύστερα
ήλθε η άνοιξη
μα εγώ
είχα πεθάνει.
__________________________________________________________________________________
Το ποίημα και η φωτογραφία είναι από το χρονολόγιο της Μαρίας Α.