" Θάλασσα "
Υπάρχουν κάτι ψυχές, πολυδιάστατες, ντυμένες του χαλκού το χρώμα, φερμένες από τόπους μακρινούς, αέρινα να περπατούν στης γής τα χώματα, σκορπίζοντας αγάπη.
θυσία η γέννα τους,
περήφανη υπηρεσία στο Φώς… η επιλογή τους…
και α...ς εκλαμβάνεται ξανά, για άλλη μια φορά, στις μέρες μας ως αδυναμία… της καλοσύνης αρετή.
εκείνες στα πόδια τους πατάνε σταθερά,
ανέγγιχτες από την φθορά,
γνωρίζοντας μέσα τους βαθιά,
πόσα ποτάμια θάλασσα χρειάζεται η πέτρα, άνθρωπος να γίνει…
___________________________________________________________________________________
Υπάρχουν κάτι ψυχές, πολυδιάστατες, ντυμένες του χαλκού το χρώμα, φερμένες από τόπους μακρινούς, αέρινα να περπατούν στης γής τα χώματα, σκορπίζοντας αγάπη.
θυσία η γέννα τους,
περήφανη υπηρεσία στο Φώς… η επιλογή τους…
και α...ς εκλαμβάνεται ξανά, για άλλη μια φορά, στις μέρες μας ως αδυναμία… της καλοσύνης αρετή.
εκείνες στα πόδια τους πατάνε σταθερά,
ανέγγιχτες από την φθορά,
γνωρίζοντας μέσα τους βαθιά,
πόσα ποτάμια θάλασσα χρειάζεται η πέτρα, άνθρωπος να γίνει…
___________________________________________________________________________________
Η φωτογραφία και το ποίημα είναι από το χρονολόγιο της Λουκίας Πλυτά στο facebook.
___________________________________________________________________________________