 |
| Alla Vereshchagina |
Λαθρεπιβάτης της αγάπης ήμουν..
Κουρασμένη απ’ τις περιπλανήσεις χρόνων..
Άπατρις .. άστεγη.. πεινασμένη..
Είδα φωτισμένο το σώμα και μπήκα..
Τρύπωσα στη ζεστασιά του και αφέθηκα..
Να ξαποστάσω.. να γαληνέψει η ψυχή μου..
Να κοιμηθώ..
Κι ήταν γλυκός ο χορτασμένος ύπνος..
Κι ήταν χαρούμενα τα στεγασμένα όνειρα..
Και οι φρεσκοπλυμένες ελπίδες.....
άρχισαν πάλι να μοσχομυρίζουν..
Μα το ξύπνημα ήταν απότομο..
Και διώχτηκα βίαια..
Όταν τόλμησα ν’ αγγίξω την ξένη καρδιά..
Να την ευχαριστήσω ήθελα για την φιλοξενία…
____________________________________________________________________________________
Το ποίημα είναι από το χρονολόγιο της Κωνσταντίνας Σταθακοπούλου στο facebook.
____________________________________________________________________________________