Κυριακή Ιωάννου- Μικρές στιγμές


____________________________________________________________________________________
 
Μικρες στιγμες
τοσο μικρες οσο κι ο κοκκος της αμμου στη Σαχαρα
τοσο σημαντικες οσο το δακρυ που τρεχει νοσταλγωντας τες
κοιταζοντας την αιωνια κρεμασμενη χειροποιητη κορνιζουλα στις κουταλες της κουζινας,με το προσωπακι της κορης απο τα νηπια κι μια γλυκια στιχομυθεια ανεξιτηλη στον χρονο
ακουγοντας μελωδιες απο τα περασμενα ,που χρησιμοποιηθηκαν ως νανουρητα για τη γαληνη δυο αγγελων στη κουνια ...τους
ξεφυλλιζοντας τα παιδικα τα αλμπουμ με τα πρωτα καλτσακια καρφιτσωμενα μεσα
να μας θυμιζουν πως ξεκινησαν σαν ανθρωποι
να παρακολουθουμε την εξελιξη
ξεχασμενα βιντεακια μεσα σ εναν υπολογιστη με τα πρωτα τραγουδακια τους
ποσες θυμησες...ποσες...απο καθε μερα,σε ολη τους τη πορεια
να σου θυμιζουν πως πριν βγαλουν δικα τους φτερα πετουσαν με τα δικα σου
και πριν βρουν αλλου φωλιες στη δικη σου κοιμοταν τα βραδια
παντα μ ενα φιλι καληνυχτας και παντα μ ενα πολυποθητο ,πιο ποθητο κι απο του εραστη,
"πολυ σ' αγαπαω" μανουλα!
____________________________________________________________________________________
 
Το ποίημα είναι από το χρονολόγιο της Κυριακής Ιωάννου στο facebook.
____________________________________________________________________________________