Άσματα και Σκέψεις-Μανώλης Αλυγιζάκης

________________________________________________
 
Πάντα σε φανταζόμουν έτσι
αγαπημένη
ετσι ακριβώς που είσαι, ιδανική μου.
Συναίσθημα μοναδικό μ’ εξαυλώνει, στήθος
με στήθος το νόημα του επίπεδου καθορίσαμε

κι είδαμε βουνά να γονατίζουν στ’ ολόφωτο
φεγγάρι, τ’ άσπιλο άγγιγμα του άσπρου
σεντονιού ντυθήκαμε, γαμήλιο μαξιλάρι
αγκαλιάσαμε, κορμί πάνω στο κορμί ...
δώσαμε νόημα στο πανάκριβο σχήμα
του ενός

My beloved I always imagined you
exactly as you are
perfect
unique emotion that dematerializes me
breast upon breast the meaning
of plane we defined

and we saw mountains kneeling under
the full moon, touch of white bed-sheet
we wore, the nuptial pillow
we embraced, body joined with a body
we gave meaning to the precious shape
of one
__________________________________________________________

 ~Άσματα και Σκέψεις/ανέκδοτη συλλογή
~Songs and Thoughts/unpublished collection
__________________________________________________________