______________________________________________________________________
Πονώ και γυρίζω στους δρόμους,
τους έρημους δρόμους,
που μιλάνε για σένα....
Ζητώ να πατήσω τους νόμους,
τους ανθρώπινους νόμους,
που με στέλνουν στα ξένα.
Θρηνώ τη ζωή μου που πάει,
κι όλο με προσπερνάει,
με τα φώτα σβησμένα.
Ποθώ να είμαι πάντα μαζί σου,
μια ρωγμή στην ψυχή σου,
να περνούν τα γραμμένα.
Μωρό η αγάπη πονάει
κι όμως μας οδηγάει,
σε νησιά ονειρεμένα.
Γι αυτό μείνε πάντα κοντά μου,
συντροφιά στα όνειρα μου,
ν’ ανασαίνω για σένα
__________________________________________________________________________
Η φωτογραφία και το ποίημα είναι από το χρονολόγιο της Ελένης Σέττα στο facebook.
__________________________________________________________________________
Η φωτογραφία και το ποίημα είναι από το χρονολόγιο της Ελένης Σέττα στο facebook.
__________________________________________________________________________