Βρέχει ελπίδες απόψε..
Άσε µε να βγω..
Μη µε κρατάς…
Θέλω να πάρω τις πυρωμένες σταγόνες της στο κορμί µου..
Μη µε φυλάς.. ...
Θέλω να τις νιώσω…
Nα µε μουσκέψουν… να µε ποτίσουν ... να καρπίσει η χαρά ...
Δε θέλω την ομπρέλα σου ...
Έμεινα χρόνια πίσω απ' το τζάμι το δικό σου ...
Να µη µε πάρει η βροχή ... να µη κρυώσω ... να µη µε χάσεις ...
Κρύωνε όμως η ψυχή µου ...
Αν µ' αγαπάς ... κρύψε τη ζέστη του ήλιου σου ...
Να µη βγει ... Να µη πάρει µε την κάψα του ... τη δροσιά µου ....
Άφησέ µου την υγρή ευτυχία ... µες σε δυο χέρια ενωμένα ... που την
ικέτευαν καιρό..
Πίσω από ένα κλειστό παράθυρο ... για να έρθει!
Αν μ’ αγαπάς…
Άσε µε να βγω..
Μη µε κρατάς…
Θέλω να πάρω τις πυρωμένες σταγόνες της στο κορμί µου..
Μη µε φυλάς.. ...
Θέλω να τις νιώσω…
Nα µε μουσκέψουν… να µε ποτίσουν ... να καρπίσει η χαρά ...
Δε θέλω την ομπρέλα σου ...
Έμεινα χρόνια πίσω απ' το τζάμι το δικό σου ...
Να µη µε πάρει η βροχή ... να µη κρυώσω ... να µη µε χάσεις ...
Κρύωνε όμως η ψυχή µου ...
Αν µ' αγαπάς ... κρύψε τη ζέστη του ήλιου σου ...
Να µη βγει ... Να µη πάρει µε την κάψα του ... τη δροσιά µου ....
Άφησέ µου την υγρή ευτυχία ... µες σε δυο χέρια ενωμένα ... που την
ικέτευαν καιρό..
Πίσω από ένα κλειστό παράθυρο ... για να έρθει!
Αν μ’ αγαπάς…
________________________________________________________________________________
Η φωτογραφία και το ποίημα είναι από το χρονολόγιο της Κωνσταντίνας Σταθακοπούλου στο facebook.
________________________________________________________________________________