Αχ να μπορούσα..
Σταλαγματιά του ιδρώτα σου να γίνω..
Και να κυλήσω στο αυλάκι του λαιμού σου..
Να τρέξω δρόμους του κορμιού σου..Να χυθώ..
Μέσα στη δίνη του αχόρταγου βυθού σου..
Νυχτερινό ανάσαμα.. ονείρου ακριβού..
Να ακολουθήσω αχνάρια της καρδιάς σου, υποταγμένα..
Ρυθμός γοργός.. πελάγου στεναγμός..
Που ψάχνει απάνεμο λιμάνι απελπισμένα......
Δροσοσταλιάς φτερούγισμα στη νύστα της αυγής..
Χάδι στα βλέφαρα που τρέμεις να τ’ ανοίξεις..
To πρώτο ακούμπημα σαν πας να σηκωθείς..
Ένα χαμόγελο στον ύπνο πριν γλιστρήσεις..
_____________________________________________________________________________________
Το ποίημα είναι από το χρονολόγιο της Κωνσταντίνας Σταθακοπούλου στο facebook.
____________________________________________________________________________________