Μάθε με πως ξοδεύονται οι αγάπες
μέσα σε γκρίζα δωμάτια,
πως βαραίνουν οι σκέψεις από τεράστιες ενοχές.
Αν φτάνει η λάσπη, να γεμίσει τις άδειες ζωές.
Μια γρήγορη ματιά κι ένα σύντομο φλερτ.
Πνιχτά χαμόγελα, οι εκφράσεις σκληρές.
Στα σκοτεινά σοκάκια βρίσε αν το θες.
Μάθε με να κινούμαι, μα μην ανάψεις το φως.
Πες πως μ' αγαπάς χωρίς να λες το πως.
Άλλαξε τα σεντόνια,
βοηθάει σ' ένα βρώμικο στρώμα.
Μάθε με ν' αγοράζω φθηνά,
τον εαυτό μου να πουλάω ακριβά.
Να κοιμάμαι λίγο, να σκέφτομαι πολύ,
να κρύβω ότι δεν πρέπει να φανεί.
Μάθε με κι άλλα, μην ανάβεις το φως,
βρώμικα κράτα τα σεντόνια, μη μου λες το πως.
____________________________________________________________________________________
Το ποίημα και η φωτογραφία είναι από το χρονολόγιο του Αλέξανδρος Β. facebook
Αλέξανδρος Β. musicheaven.gr
____________________________________________________________________________________