___________________________________________________________________________________
" ξ α ν ά "
ορκίσου ότι μ`αγαπάς, ορκίσου
αυτή η αμφιβολία με σκοτώνει
κι ως πίνω μια αψέντι, μια αφιόνι...
πεθαίνω χωριστά, μα και μαζί σου
κομμάτια η ψυχή και την αγόρασες
η φύση μου είναι δεύτερη δική σου
το σπάταλο κορμί μου απέναντι σου
το γλέντησες, το ήπιες, το εχόρτασες
δε ρίχνω άλλο αψέντι για σπονδή σου
μαζεύω τα σπασμένα απ`το πάτωμα
με θες, μ`αναζητάς, στερνό αμάρτημα
στο στόμα μου να σβήσεις το φιλί σου..
___________________________________________________________________________________
Η φωτογραφία και το ποίημα από το χρονολόγιο της Πελαγίας Κουκίδου στο facebook.
___________________________________________________________________________________