Κωνσταντίνος Ηλιόπουλος

 
 
Στο σύθαμπο μεταξύ Εδέμ και Ταρτάρων,
ανάμεσα σε ευχές και κατάρες
- βρέθηκα να ονοματίζω χαμένους έρωτες.
Γονατιστός σε μαύρα βότσαλα και κάρβουνα,
προσπαθώ να αναπνεύσω μια ιδέα φως
... - πριν αρχίσω να υποπτεύομαι τη φαντασία μου.

Καθόρισα σύνορα από εικόνες και ήχους,
μυρωδιές και αισθήσεις, για να έχω κάπου να κινούμαι
- έστω και έρποντας.
Ανάμεσα στη λυγερή μορφή της και την εύηχη φωνή της,
οράματα και ψευδαισθήσεις ενός χρόνου απέθαντου
- πλανεμένος στη θεομηνία αυτών που δεν πρόλαβα να ζήσω.

Βουτηγμένος σε αμαρτίες που οι θεοί δε συγχωρούν
και που οι άνθρωποι ζουν και δεν τις μαρτυρούν
- ιδρωμένος από στιγμές ολοκληρωτικής παράδοσης.
Έτσι παραδόθηκα στον ίλιγγο του βαράθρου της άρνησης
κι από εκεί θα σωθώ με θάνατο ή έρωτα ισχυρό
- όχι ξένο ή διαφορετικό, μα τον ίδιο που μ’ έστειλε εδώ...
 
___________________________________________________________________________________
 
Η φωτογραφία είναι από το χρονολόγιο της σελίδας "Κτήνους Γρ-απτά Σπαράγματα" του Κωνσταντίνου Ηλιόπουλου στο facebook.

___________________________________________________________________________________