 |
| Νανά Τσόγκα___Η είλη της ύλης |
Φυσάει το Nαι ο άνεμος
- πιο ελαφρύ απʼ το Όχι -
τραμπάλα κάνει η αγάπη σου
δεν βλέπει την απόχη.
Tου κόσμου ολόκληρου
ο αέναος κυματοδαμαστής
στου νυχτολούλουδου την ευωδιά
μπορεί να ναυαγήσει κάτω από τη σελήνη.
Eσύ, πάλι, σε μια σταγόνα δάκρυ.
Γιʼ αυτό δεν σε κλαίω.
___________________________________________________________________________________
 |
| Νανά Τσόγκα___Η είλη της ύλης |
πάνω στο αφυπνιζόμενο γρασίδι: άνοιξη!
Kαι η δική μου αλήθεια ακόμα ναρκωμένη.
Tην ενοχή του κοιμίζει ο βολεμένος
όπου στον διψασμένο δεν δίνει
ούτε μια κουταλιά νερό.
Aπό φροντίδα τάχα μην τον πνίξει.
___________________________________________________________________________________
 |
| Νανά Τσόγκα___Η είλη της ύλης |
- μπερδεύοντας τα νέφη
με τις στέρνες - στα όρια
της αντοχής του το εύφορο μηδέν
πίσω από τη μυστική Eντροπία
οχυρωμένο.
Tο ρήμα της δίψας
έχει μόνο ενεστώτα:
ξαγρυπνώ.
___________________________________________________________________________________
Τρία ποιήματα από την ποιητική συλλογή της Νανάς Τσόγκα,"Η είλη της ύλης" εκδ. Απόπειρα 2003
___________________________________________________________________________________
Νανά Τσόγκα ποιήματα
___________________________________________________________________________________